Blog: Cultuurbegrip

Wat leven we vandaag de dag in een bijzondere wereld en wat zijn wij mensen toch in staat om onze aandacht te verleggen naar frustraties, onmacht en negativiteit. In een tijd waarin wij te maken hebben met een pandemie die ons "normale" leven heeft ontregeld, hebben we daarnaast te maken met een begrip en acties waar ik al helemaal niets van begrijp en ook nooit heb begrepen dat dit op deze wereld een platform heeft kunnen krijgen. Ik heb het hier over het woord discriminatie, het onrechtmatig onderscheid maken tussen mensen of groepen" oftewel "het niet gelijk behandelen van gelijke gevallen.

Ik heb het idee dat het woord discriminatie voor ieder mens gebruikt kan worden op het moment dat hij/zij zich achter gesteld voelt. Door dit woord kun je kracht bijzetten in een pleidooi waarmee je het gelijk aan jouw zijde sneller voor elkaar wil krijgen en wonderbaarlijk genoeg wordt dit ook veelvuldig geaccepteerd. Natuurlijk zou het niet moeten kunnen dat iemand door een politieagent om het leven wordt gebracht bij een arrestatie zonder verzet te bieden, het moet ook niet moeten kunnen dat bejaarde mensen overvallen worden in hun huis en op een soortgelijke manier worden afgemaakt, het zou ook niet moeten kunnen voorkomen dat mensen dronken in een auto stappen en op deze wijze iemand van het leven beroven of als je op straat fietst onverwachts wordt doodgestoken, dat je in een tram zomaar wordt neergeknald. Het zou ook niet moeten kunnen dat hulpverleners zichzelf moeten verdedigen tijdens het uitvoeren van hun functie. Er is nogal veel wat eigenlijk niet zou moeten kunnen maar helaas wel gebeurt. 

De grondslag voor veel problemen die hierboven worden benoemd is het niet respecteren en accepteren van het feit dat we allemaal verschillende mensen zijn en dat we allemaal op een andere manier, in een andere omgeving zijn opgegroeid. Er worden mensen in welvaart geboren en opgegroeid en mensen in armoede, dat zal helaas voorlopig nog zo blijven. Natuurlijk kan ik begrip opbrengen voor het feit dat sommige mensen boos en verdrietig zijn op wat hun ouders of voorouders in het verleden is aangedaan. De geschiedenis doet pijn, heel veel pijn maar heeft ons ook heel veel geleerd hoe we dit met elkaar anders zouden kunnen doen. Aan een ieder de taak om niet in herhaling te vallen. Ik kan echter geen begrip opbrengen voor hen die liefdevol en respectvol worden opgevangen in een andere omgeving en cultuur dan waar men geboren en opgegroeid is en er dan vervolgens respectloos met de wetten en regels die daar gelden omgaan. Natuurlijk dient er uiteraard wel een goede begeleiding te zijn en er dient ruimte te zijn voor persoonlijke ontwikkeling van deze individuen. Dat laatste blijkt nog wel eens lastig te zijn.

Als exportmanager heb ik de rijkdom mogen ervaren om met veel culturen in aanraking te komen, iedere cultuur heeft haar eigen unieke en mooie elementen. Uiteraard zijn er ook elementen die gevoelsmatig tegenstrijdig zijn met de cultuur waarin ik ben opgegroeid, gewoonweg omdat ik er niet mee bekend ben en er niet mee verweven ben. In bepaalde landen en culturen kijken mensen je wat langer aan omdat je er anders uitziet. In veel landen voel je het zich ondergeschikt opstellen van de lokale bevolking tegenover iemand die door hen als rijke westerling wordt gezien. Een positie die niet prettig voelt maar wel begrijpelijk is vanuit de wetten, regels, geschiedenis en opvoeding van en binnen verschillende culturen. Zoals ik dit persoonlijk voel in andere culturen kan ik begrijpen dat andere culturen zich hier ook zo kunnen voelen, wellicht vanuit een meer ondergeschikte positie als ik dit voel maar ik denk niet dat het daar over gaat. Door je open te stellen en vooral begrip te hebben voor lokale gewoontes, gebruiken en je aan te passen aan wet- en regelgevingen die daar gelden, zijn het onvoorstelbare rijke ervaringen.

In deze tijd zou het dus veel mooier zijn om onze aandacht te verleggen naar de kansen die we met elkaar hebben in een betere verbinding met en begrip voor elkaar. Het woord discriminatie hoort in deze tijd niet meer te bestaan en zeker geen podium te krijgen zoals dit nu heeft. Door alle aandacht vaart de media hier wel bij en dat is juist wat niet zou moeten gebeuren. Laten we kijken naar de kracht en mogelijkheden die samenwerkingen met andere culturen bieden. Juist in sommige culturen vind je de denk- en leefwijze waar het ons wellicht aan ontbeert. Daar is het woord discriminatie nooit een begrip geweest en ook nooit op een verkeerde wijze gebruikt, het zal er ook geen podium gaan krijgen.
Ik ben ervan overtuigd dat het merendeel van hen die in de Nederlandse cultuur mogen en kunnen leven het volledig eens zijn met me.   

Binnen onze bedrijven werken wij met mensen uit verschillende culturen en spreken wij met elkaar verschillende talen. We zijn niet bezig met hoe iemand eruit ziet en staan open voor de verschillende gedachten van een ieder (mits relevant) met betrekking tot het invullen en uitvoeren van de werkzaamheden. Uiteindelijk zorgt dat ervoor dat we de meest effectieve wijze van uitvoering kunnen realiseren met een tevreden en trots gevoel voor een ieder als eindresultaat. Zo zou het toch overal moeten zijn in het dagelijkse leven?

Bron: Ronald Kloppenburg