Blog: De komende tien jaar...

Wel eens in de afgelopen "donkere dagen" teruggeblikt op het oude jaar en zo af en toe eens nagedacht over hoe het beter kan in 2020? Stof tot nadenken en thema's die je dan ook weer in allerlei "nieuwjaarstoespraken" tegenkomt."

De afgelopen weken weer eens tijd om bij te lezen en werd geconfronteerd met wat historie. De tijd waarin je op basis van de verzuiling precies wist waar je thuishoorde. Verzuiling in de politiek, in religie, werkgever/werknemer, cultuur, sport, etc. Je wist wie je vrienden waren maar ook waar je niet thuis hoorde. In de verzuilde samenleving hadden we ook duidelijke rolmodellen, voorbeelden op velerlei gebied. Later ontstond er een keuze (?) tussen het communisme of kapitalisme. Uiteindelijk zijn we in sterk liberale sferen terecht gekomen, in combinatie met  globalisme, het internet en niet te vergeten de social media. Er is in korte tijd wel heel veel veranderd.

Tegenwoordig hebben we honderden vrienden op Facebook. We kennen ze nauwelijks, weten soms niet eens hoe ze heten. We denken ook nog dat al deze "vrienden" ons aardig vinden. We zijn ook onze oude rolmodellen kwijt, we vergelijken onszelf nu met de sterksten, de mooiste en succesvolle mensen op de wereld. Ik heb het idee dat met name jonge mensen daardoor nogal eens hun gevoel voor eigenwaarde verliezen. Op Twitter kom je heel veel mensen tegen die overal commentaar op hebben, buitengewoon onaangenaam te keer gaan en het afzeiken tot "kunst" hebben verheven. Op het internet geven  wij van alles over onszelf gratis weg, waar dan weer slimme types multimiljonair mee worden. Zij verkopen die kennis van en over ons weer aan bedrijven, die het weer gebruiken om ons weer een poot uit te trekken en overbodig producten aan te smeren. We worden dus 2x gepakt.

Uit recent onderzoek blijkt ook nog dat 8% van de mensen hun werk als zinloos ervaren, daarnaast geeft 17% aan te twijfelen of hun baan wel nuttig is. In totaal vindt dus 25% zijn of haar werk zin- en nutteloos. Is het raar als ik het gevoel krijg dat velen de weg kwijt zijn en de grip en zin op het leven dreigen te verliezen?
Nu ken ik een sector (van dichtbij) die wel degelijk weet waar ze mee bezig is. Zeer innovatief, zuinig met Moeder Aarde, CO2 benutten in plaats van uitstoten, telen biologisch (mag niet zo heten), zijn hightech en internationaal, produceren gezond voedsel en mooie planten waar mensen blij van worden. En ook nog een stevige boterham verdienen.  De tuinbouwsector is een prachtig rolmodel en zeker iets om trots op te zijn. Deze tuinbouwsector heeft iets te bieden, het gaat ergens over, het is nuttig en leuk om daarbij betrokken te zijn. Jammer, dat veel jonge mensen dat nog niet zo ervaren. We hebben dus nog wat te doen, alleen met de Polen e.a. redden we het niet. Wij moeten wel naar onszelf blijven kijken. Past het wel in het huidige tijdsgewricht als wij bloemen en planten over de hele wereld verslepen? Past het wel dat wij soms "verpakt water" rond rijden door heel Europa? Wij hebben als sector heel veel te bieden, maar wij moeten ook kritisch zijn en blijven op ons eigen functioneren.

Ik wens u allen een heel succesvol en constructief decennium toe!  

Bron: Hans Ligtenberg