Blog: Doen is vooruitkomen

In onze prachtige sector zijn we dagelijks bezig met het verzetten van grote hoeveelheden werk op diverse vlakken binnen de organisatie. Veelal wordt dit gedaan vanuit een bewezen proces en bedrijfscultuur. Bedrijfsprocessen vragen herhaaldelijk om bijsturing, mede vanwege de enorme snelle veranderingen op het gebied van automatisering, alsmede aanpassingen van wet- en regelgevingen. Veranderingen vragen om een flexibele op- en instelling van medewerkers. Wanneer we te maken hebben met medewerkers die langere tijd in dienst zijn en zich naar een bepaalde positie hebben opgewerkt kan er een bedrijfscultuur ontstaan die ervoor zorgt dat te nemen stappen ter verbetering van het bedrijfsproces worden tegengehouden of vertraagd.

Uiteraard zal het niet zo moeten zijn dat een verandering ten koste gaat van de bewezen resultaten en werkvreugde. Goede communicatie, de juiste ondersteuning en constante evaluatie van nieuwe bedrijfsprocessen zijn essentieel.

De reden dat medewerkers in het verweer treden bij aangekondigde veranderingen in bedrijfsprocessen heeft vaak te maken met persoonlijke angst en onzekerheid of zij een verandering wel aankunnen. In het algemeen zijn mensen bang te falen omdat zij zichzelf een bepaalde werkdruk hebben aangeleerd en vanuit die (soms veel te stressvolle) werkwijze argumenten zoeken om de veranderingen tegen te gaan. Op dat moment is het van groot belang dat er goed gecommuniceerd wordt en werknemers positief begeleid worden in de processen.

Het feit dat mensen zichzelf in het hoofd halen iets niet te kunnen is eigenlijk heel bijzonder. Een directie zal nooit besluiten een bedrijfsproces te verbeteren als de medewerkers dit niet zouden aankunnen. Medewerkers worden aangenomen omdat ze voldoen aan bepaalde eisen die in een vacature worden vermeld. Waarom is die twijfel en angst er dan? Op het moment dat de keuze voor jou wordt gemaakt heb je al bewezen dat je de gewenste functie kan uitoefenen. Wanneer je reageert op een vacature en je als doel hebt om de vacature te gaan vervullen heb je zelf al het bewijs geleverd dat je deze functie aan denkt te kunnen. Waarom dan twijfels en angsten ontwikkelen die niet nodig zijn?

Je hebt lid mogen worden van een team en hoeft alleen maar te bewijzen dat de keuze die men heeft gemaakt door jou aan te nemen de juiste is geweest. Wanneer je dat al hebt kunnen bewijzen is een verandering binnen een bedrijfsproces toch alleen maar een uitdaging?

Ik kan je verzekeren dat je, binnen jouw expertise en opgedane ervaring, iedere verandering die een bedrijfsproces teweegbrengt aan zal kunnen zolang de wilskracht en doorzettingsvermogen om het gezamenlijke doel te behalen maar als uitgangspunt wordt nageleefd. Als je dat oppakt ben je al goed op weg. Geloof me maar, het is echt waar. Geloof je dat je iets niet kunt en zal falen tegenover jezelf en het team waarmee je werkt? Ook dan heb je gelijk, het is maar net waar jij aan vast wilt houden. Dus... waar kies je voor? 'Ik kan het niet' is een keuze, jouw keuze. Jij kiest ervoor erin te geloven dat je het niet kunt, maar heb je jezelf al eens een kans gegeven?

Kies je ervoor dat je iets niet wil of kunt gaat dit (zeer waarschijnlijk) ten koste van het teamresultaat en je zou jezelf tekortdoen door het gevoel te creëren dat jij er verantwoordelijk voor bent om een blokkade in een gezamenlijk na te streven doel zou kunnen zijn. Uiteindelijk zul je nog veel meer stress gaan krijgen in het vinden van redenen en argumenten tegen de gewenste procesveranderingen binnen de organisatie.

Over een procesverandering wordt bij iedere bedrijfsvoering zeer veel nagedacht en vanuit directiewege wordt er pas beslist als een procesverandering succesvol kan worden toegepast. Een directie kent haar medewerkers door en door en zij weten dat eenieder de kwaliteit heeft om een succesvolle bijdrage te kunnen leveren aan het bedrijfsresultaat. Aanvaard derhalve veranderingen binnen bedrijfsprocessen en wees er trots op dat jij één van de succesfactoren mag zijn van een gezamenlijk te behalen doel. Doen is vooruitkomen!

Bron: Ronald Kloppenburg