Weblog: Het kan vriezen, het kan dooien!

Nu de dooi is ingetreden en iedereen heeft genoten van de sneeuw- en ijspret, zien we in de weersberichten dat we richting het voorjaar gaan. We zien de dagen al een beetje langer worden en wat mij betreft mag het voorjaar worden. Lekker naar buiten en in het zonnetje vitamine D opsnuiven.

Eerder deze week hoorde ik iemand zeggen dat het extreme weer met lage buiten temperaturen tot -140C er in ieder geval voor zorgt dat veel van de plaaginsecten kapotvriezen. Helaas heb ik hem direct uit zijn droom moeten helpen. Met een weekje vorst komt er geen Elfstedentocht en dat een weekje vorst ook niet leidt tot het doodvriezen van plaaginsecten. Insecten in het popstadium zijn zo goed beschermd dat ze dit overleven, althans dat is mijn ervaring.

Ook in de kas wordt het voorjaar. Dit merken we aan de ontwikkeling van verschillende plaaginsecten. In de groenteteelt worden de eerste luizen alweer waargenomen en in de gerberateelt laat de eerste minneervlieg al van zich spreken. Kortom, het is nu tijd om te gaan werken naar een biologisch evenwicht en met inzet van monitoringstechnieken en natuurlijke vijanden naar een optimale situatie voor het gewas te komen. Voor 'techneuten' zoals ik, wordt het tijd om intensief met het gewas en gewasbescherming bezig te zijn. Met toeleveranciers en telers ontwikkelen we inzetprogramma's om ziekten en plagen in het gewas beheersbaar te houden.
Ook buiten komt de natuur tot leven. Het duurt wel wat langer, maar weten dat dit geen maanden meer gaat duren.

De zon en licht die wij nodig hebben, hebben de insecten en planten ook nodig. Samen met de telers gaan we kijken welke strategie we volgen, om de veranderingen die de komende maanden plaatsvinden te laten leiden tot beheersing van de ziekte en plagen en het optimaliseren van een gezond gewas.

Zowel in de binnen- en buitenteelt wordt het ons vaak moeilijk gemaakt om een goed biologisch evenwicht te krijgen. Vooral het inzetten van biostimulanten en groene correctiemiddelen is de laatste jaren een moeizaam traject.

Misschien dat ik me nu op glad ijs begeef, maar als 'techneut' die werkzaam is in praktijksituaties, hoop ik dat het nieuwe kabinet meer aandacht heeft voor de vergroening van de teeltmethoden. Met aandacht bedoel ik dan ook daadkracht om deze middelen sneller veilig in de markt te kunnen brengen.

Met het oog op het Uitvoeringsprogramma Toekomstvisie gewasbescherming 2030, zal er toch een nieuwe frisse wind moeten gaan waaien in Den Haag om deze Toekomstvisie reëel te maken in 2030.  Strenge winters vriezen de problemen van onze tuinders en boeren niet weg. De natuur past zich aan de nieuwe omstandigheden aan. Helaas gaat onze wetgeving niet snel genoeg mee. Als wij onze ondernemers willen voorzien van het juiste gereedschap om een gezonde en milieuveilige onderneming te voeren, zal de politiek deze noodzaak moeten zien en de ambtelijke apparaten de instelling moeten brengen om het uit te voeren. Je stuurt een timmerman ook niet op pad zonder gereedschap! Onze dringende oproep aan het nieuwe kabinet is om de boer en tuinder sneller gereedschap te geven. Dit willen wij als branche graag samen met beleidmakers doen, om in 2030 naar een ziekte en plaag beheersbaar evenwicht toe te werken. En! - niet onbelangrijk - naar een gezond eindproduct voor ons allen. We moeten de handen ineenslaan en samen snel naar goede toegelaten 'groene' oplossingen voor de boer en tuinder. Of blijven we hangen tussen de oude situatie en ons nieuwe ideaal? In dat geval 'kan het vriezen, of het kan dooien'.

Bron: Eric Kerklaan