Wouter van Vliet: Geld niet achterna, maar tegemoet

Afgelopen week zat ik samen met mijn 8-jarige dochter in de auto nadat we boodschappen hadden gedaan bij een supermarkt op de Veluwe. “Papa”, zei ze, “waarom had die ene meneer die de dozen aan het uitpakken was zoveel zweet? En waarom waren er zoveel boodschappen op?”

Dit vond ik een mooi moment voor haar eerste lesje economie. Hoe werkt ‘vraag en aanbod’ en hoe gaat dat op papa zijn werk?

Ik vertelde haar waarom kunstmest en voedsel zoveel duurder werden de afgelopen jaren en dat je soms op een punt komt dat je beter kan stoppen met kopen omdat dingen onbetaalbaar zijn geworden. Als steeds meer mensen dan stoppen met kopen, worden deze dingen vanzelf weer goedkoper omdat er anders te veel spullen overblijven.

De afgelopen jaren hebben diverse bedrijven misbruik gemaakt van de prijsstijgingen. Zij hebben hun marge fors vergroot maar vergaten soms hun eigen personeel te belonen. In tijden van forse prijsdalingen (zoals nu in de energie- en kunstmestmarkt), zijn het vaak opnieuw die medewerkers die het moeten ontgelden. Ik zie het helaas regelmatig gebeuren dat ze bij producenten en andere grote bedrijven een makkelijk doelwit zijn.

Ik ben bang dat we nog maar aan het begin staan van deze ontwikkeling. De financiële gevolgen van de huidige (prijs)dalingen zijn namelijk erg groot – met faillissementen en reorganisaties tot gevolg. Medewerkers zijn mijns inziens het belangrijkste kapitaal van iedere organisatie, maar als je te hebberig bent, wil je dat nog wel eens vergeten. Loyaliteit, inzet en vertrouwen zijn niet te koop. Zoals Johan Cruijff al zei: “Ik heb nog nooit een zak geld een doelpunt zien maken.” 

In tijden van krapte hebben we veel geld betaald voor bepaalde goederen. Die waren dat absoluut niet allemaal waard, maar ja, we hadden op dat moment geen keuze. ‘Beter te duur dan niet te koop’ was het motto.

Nu de prijzen weer dalen, zijn de rollen omgedraaid en heeft de klant het weer meer voor het zeggen. Trouwe, loyale partners worden beloond voor hun stabiliteit en nette prijsbeleid. Bedrijven die toen misbruik maakten van de situatie worden nu even overgeslagen bij nieuwe aankopen, en terecht. “Geld is als mest, het is alleen goed als het wordt verspreid”, aldus een Engelse filosoof. Dat hij gelijk heeft zie je in de markt, maar helaas ook in het grasveld in mijn tuin. Ik kan uit ervaring zeggen dat het echt een hele poos duurt voor die gele plek eruit gegroeid is…

Bron: Wouter van Vliet